Ooit...

Soms word ik er midden in de nacht nog wakker van. Dan staat het zweet me op mijn voorhoofd en hoor ik mijn hart luid kloppend in mijn keel. Dezelfde vraag blijft maar door mijn hoofd spoken. Er is iets dat ik nog moet doen, maar hoe ik het ook probeer, ik kom er niet op.

Buiten is het donker en stil. In het huis zijn alleen de geluiden te horen die tot leven komen als er verder niemand wakker is. Ik twijfel. Blijf ik liggen? Verlaat ik mijn warme bed? Dan maar naar de wc. Eenmaal beneden gekomen bekruipt het gevoel dat ik iets aan het vergeten ben me nog meer. Na de benodigde activiteiten op de wc afgerond te hebben ga ik nog even in de woonkamer op de bank zitten. Boven zou ik alleen maar liggen woelen.

Opeens schiet het me te binnen. Ik weet wat ik nog moet doen. Ik moet de tijd nemen om dingen op mijn website te zetten. Gelukkig. Nu kan ik weer naar boven om die heerlijke droom verder zetten die nu zo abrupt verstoord werd.

De volgende dag als ik weer wakker wordt, ben ik alweer vergeten wat ik mij die nacht had voorgenomen. De website blijft een ongevuld zwart gat van verwachting. Ooit zal er iets op komen te staan dat de moeite waard is. Voor nu alleen dit stukje onzin.

Vincent.